Her dönem isimlerin popüleritesi değişmektedir. Bu sayfamızda sizler için son 10 Yılın en popüler erkek isimlerini ve anlamlarını listeledik. İsimler hakkında detaylı bilgileri, analizleri sitemiz içerisinde rahatlıkla bulabilirsiniz.
Son 10 Yılın En Popüler Erkek İsimleri ve Anlamları
Efe: 1. Ağabey, büyük kardeş. 2. Yiğit, cesur. 3. Kabadayı.
Mert: 1. Özü, sözü doğru yiğit. 2. Erkek insan.
Emir: 1. Bir kavmin, bir şehrin başı. 2. Büyük bir hanedana mensup kimse. 3. Peygamberimizin soyundan gelen. 4. Kumandan. 5. Abbasi devletinde başkomutan. 6. Osmanlı devletinde beylerbeyi ve Tanzimat’tan sonra sivil paşalığın ilk derecesi.
Yağız: 1. Esmer. 2. Doru. 3. Yiğit.
Uğur: 1. İyilik, şans, talih, baht. Fırsat, tesadüf. 2. Kimi olaylarda görülen ve insana iyilik getirdiğine inanılan iyilik kaynağı. – İslam’da bu tür düşüncelere itibar edilmez.
Alp: 1. Eski Türklerde kahraman, yiğit, cesur, bahadır, pehlivan. 2. Seyfi kola mensup, savaşçı, fütüvvct ehli. Alperen, Alpgazi. Bu isim İslam’dan sonra da Türkler arasında kullanılmaya devam etti.
Ege: 1. Bir çocuğu koruyan, işlerine bakan ve her halinden sorumlu olan. 2. Yaşça büyük, ulu. 3. Sahip.
Burak: Berk-Yıldırımdan türetilmiştir. – Hz. Muhammedin Mirac’daki bineği. Kur’an’da böyle bir isim geçmemekle beraber, İslam kaynaklarında böyle bir binitin olduğuna dair rivayetler vardır. Burak Reis: (Öl. 1499). Osmanlı denizcilerinden
Görkem: 1. İhtişam, gösteriş karşılığı olarak kullanılan bir kelimedir. 2. Gösterişli, heybetli.
Meriç: Balkan yarımadasının güneydoğu kesiminden geçen akarsu
Berke: 1. Kama. 2. Altınordu hükümdarı. Cengiz Han’ın torunu ve Cuci’nin 3. oğludur.
Baran: 1. Yağmur. Mevsim-i Baran, yağmur mevsimi.
Canberk: Güçlü, sağlam kimse
Rüzgar: 1. Zaman, devir. 2. Dünya, alem. 3. Talih. 4.
Bora: Araziden çıkan şiddetli rüzgar
Derin: Yüzeyi tabanından uzak olan
Atakan: 1. Düşünmeksizin her işe sokulan adam. 2. İleri atılan
Ada: Dört Tarafı Sularla Çevrili Kara Parçası
Çağlar: Çağlayan, şelale (bkz. Şelale)
Bartu: En eski Türk kağanlarından biri
Efe: 1. Ağabey, büyük kardeş. 2. Yiğit, cesur. 3. Kabadayı.
Doruk: Tepe, ağaç tepesindeki körpe filiz
Serhat: Sınır boyu
Kağan: 1. Hakan, imparator. 2. Kükremiş, öfkelenmiş, kükreyen, öfkelenen.
Sarp: 1. Çetin, sert, şiddetli. 2. Dik, çıkılması ve geçilmesi zor.
Kerem: 1. Asalet, asillik, soyluluk. 2. Cömertlik, el açıklığı lütuf, bağış, bahşiş.
Deniz: 1. Büyük su kütlesi. 2. Büyük su kütlesindeki dalgalanma.
Cem: 1. Toplama, bir araya getirme, yığma. 2. Hükümdar, şah. 3. Süleyman Peygamberin lakabı. 4. Büyük İskender’in lakabı. Cem Sultan: Fatih Sultan Mehmed’in Çiçek hatundan olma oğlu (1459-1495).
Toprak: 1. Yer kabuğunun canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü. 2. Ülke, memleket. 3. İşlenmiş arazi.
Arın: 1. Temiz, arı, saf. 2. Alın. 3. Yüz, cephe. Dağların, tepelerin yüzü.
Koray: İyice kor rengine gelen ay
Barlas: Kahraman, savaşçı
Utku: Birçok emek ve tehlikelerden sonra ulaşılan, mutlu sonuç, zafer
Göktürk: Orta Asya’da yaşamış eski bir Türk ulusu ve bu ulustan olan kimse
Görkem: 1. İhtişam, gösteriş karşılığı olarak kullanılan bir kelimedir. 2. Gösterişli, heybetli.